10 فناوری برتر جهانی در صنعت حمل و نقل بار

اجزای اصلی حمل و نقل سبز:

1.سوخت های جایگزین: انتقال از سوخت دیزل سنتی به سوخت های جایگزین مانند گاز طبیعی، برق و هیدروژن یک رکن اساسی در حمل و نقل سبز است. این سوخت ها آلایندگی کمتری تولید می کنند و اغلب از منابع داخلی تولید می شوند.

2.بهره وری سوخت: فناوری های پیشرفته مانند طراحی آیرودینامیکی، لاستیک های با مقاومت پائین و نوآوری های موتور برای افزایش بهره وری سوخت کامیون ها، کاهش انتشار گازهای گلخانه ای و هزینه های عملیاتی استفاده می شود.

3.کامیون های الکتریکی: کامیون های الکتریکی، شامل وسایل نقلیه الکتریکی با باتری و یا با سلول های سوختی هیدروژنی، به طور فزاینده ای رایج می شوند. آنها حداقل تولید گازهای گلخانه ای را ایجاد می کنند و به کاهش آلودگی هوای محلی کمک می کنند.

4.کامیون های هیبریدی: کامیون های هیبریدی، موتورهای احتراق داخلی سنتی را با نیروی الکتریکی ترکیب می کنند لذا بهره وری سوخت بهبود می یابد و کاهش آلاینده ها را به ویژه در محیط های شهری سبب می شوند.

5.تبادل اطلاعات و مدیریت ناوگان: سیستم‌های تبادل اطلاعات هوشمند، داده‌های لحظه ای را در مورد عملکرد خودرو، رفتار راننده و بهینه‌سازی مسیریابی ارائه می‌دهند و امکان عملیات کارآمدتر و کاهش مصرف سوخت را فراهم می‌کنند.

6.حرکت دسته جمعی : حرکت دسته جمعی کامیونها شامل گروهی از کامیون ها است که نزدیک به هم و به شکل قطاری و پشت سرهم سفر می کنند لذا مقاومت هوا کاهش یافته و بهره وری سوخت بهبود می یابد. فناوری رانندگی خودکار اغلب برای دستیابی به حرکت دسته جمعی ایمن و کارآمد استفاده می شود.

7.انرژی های تجدید پذیر : طرح های حمل بار (باربری) سبز اغلب شامل استفاده از منابع انرژی تجدیدپذیر، مانند پنل های خورشیدی و توربین های بادی، برای تامین انرژی زیرساخت های شارژ کامیون های برقی است.

8.مواد سازگار با محیط زیست: استفاده از مواد سبک وزن و سازگار با محیط زیست در تولید کامیون، وزن خودرو و مصرف انرژی را کاهش می دهد و به بهبود بهره وری سوخت کمک می کند.

فواید حمل بار (باربری) سبز:

1.کاهش انتشار آلاینده ها: طرح های حمل و نقل سبز به طور قابل توجهی انتشار گازهای گلخانه ای را کاهش می دهد و به مبارزه با تغییرات آب و هوا و آلودگی هوا کمک می کند.

2.صرفه جویی در مصرف سوخت: بهبود و بهره وری در مصرف سوخت منجر به صرفه جویی در هزینه های شرکت های حمل و نقل و کاهش هزینه های عملیاتی می شود.

3.انطباق با مقررات: پیروی از مقررات سختگیرانه زیست محیطی آسان تر می شود زیرا صنعت حمل و نقل بار فناوری ها و شیوه های سبزتر را اتخاذ می کند.

4.جوامع سالم تر: کاهش انتشار گازهای گلخانه ای منجر به بهبود کیفیت هوا و سلامت عمومی می شود، به ویژه در مناطق شهری با ترافیک بالای کامیون.

5.مزیت رقابتی: شرکت هایی که از حمل و نقل سبز استقبال می کنند می توانند با نشان دادن مسئولیت زیست محیطی خود به مشتریان و ذینفعان یک مزیت رقابتی کسب کنند.

چالش ها و ملاحظات:

الف. هزینه های اولیه بالا: انتقال به ابتکار و طرح کامیون های سبز اغلب نیاز به سرمایه گذاری های اولیه قابل توجهی در وسایل نقلیه و فناوری های جدید دارد.

ب. توسعه زیرساخت: زیرساخت های کافی جهت شارژ یا سوخت‌گیری برای وسایل نقلیه با سوخت جایگزین ضروری است و در برخی از مناطق دسترسی به آنها محدود است.

پ. محدودیت‌های پیمایش: کامیون‌های برقی ممکن است مسافت پیموده محدودی در مقایسه با همتایان دیزلی داشته باشند که کاربردهای طولانی مدت را به چالش می‌کشد.

ت. پیچیدگی نظارتی: رعایت استانداردها و مقررات آلایندگی مختلف در مناطق و کشورهای مختلف می تواند برای شرکت های حمل و نقل پیچیده باشد.

ث. آموزش رانندگان: رانندگان ممکن است نیاز به آموزش داشته باشند تا فناوری‌های سبز جدید را به طور موثر اجرا کنند.

حمل و نقل سبز بخش مهمی از تلاش های گسترده تر در صنعت حمل و نقل پایدار است. با ادامه پیشرفت‌های تکنولوژیکی و افزایش نگرانی‌های زیست‌محیطی، انتظار می‌رود که اتخاذ شیوه‌های حمل و نقل سبز تسریع شود و به آینده ای پایدارتر و سازگارتر با محیط زیست برای حمل و نقل بار کمک کند.

منبع: سازمان راهداری و حمل و نقل جاده ای